StoryLand  

Posted by Kokak

8/30/2008 7:32:19 PM

Biyernes pa lang tinext na ku ng ate ku na sasamahan ku daw siya pra sa regular check-up niya, tapos ililibre daw niya aku ng sine. Manonood daw kami x-files. Xmpre, umuo aku agad. Basta libre, d ku inuurungan. Magkikita na lang daw kmi sa siyudad.

Nauna akung nakarating sa kanya, mga isang oras pa yung paghihintay ku. Mga babae talaga. Kaya, nagcabal muna aku. Sayang ang oras.

Andun na daw xa sa mcdo, kakain muna. Pagdating ku dun, kasama pla niya yung anak niyang 1 year old. Ayaw umalis sa kanya nung nakitang nakabihis galore ang nanay niya. D na lang daw siya magpapa-check up.

Kaya, ang nangyari, naging yaya aku for a day.

Pumunta kaming mall. Tae yung kapatid ku, pinipilit akung samahan yung pamangkin ku na sumakay sa mini-ferris wheel. Naman ate, abot na ng ulo ku yung bubungan ng ride, tsaka, natatakot din kaya aku, bka maputol yung mga cable. Yung pamangkin ku naman, nawili sa mga ilaw-ilaw. Kaya medu na konsensiya naman aku. Kaya, nagsuggest na lang aku na sa carousel na lang. So, yun, go kami sa carousel. Naalala ku, grade 5 pa ata nung last na sumakay aku ng carousel. Sa perya pa yun sa bayan. Kaya, medu nag-enjoy rin aku. Hihi.

Next na pinuntahan namin eh yung prang tren-trenan (na parang tren, na mukhang tren na parang hindi). Enjoy na enjoy naman yung pamangkin ku. Aku naman, medu sumakit yung tuhod ku. At kelangan kung pagkasyahin yung d naman masyadong kalakihan kung katawan sa maliit na espasyo, habang kalong-kalong yung pamangkin ku.

Last na lang daw sabi ng ate ku, sa mga laruang eroplano, motorsiklo, jet plane, at mga pato.

Nung nasa laruang eroplano na kami, xmpre nakatayo aku katabi nun, kac hinahawakan ku yung likod ng bata at bka mauntog yung ulo niya sa manibela (kunwa-kunwarianng manibela). Nung umandar na, langhiya, nauntog yung ulo ku sa pakpak ng eroplano. Atras-abante pla yung andar ng eoplano. Akala ku, taas-baba lang. At talagang me tunog. Tawa ng tawa yung ale sa kalapit lang na ride. Sama ng tingin ku sa kanya. Ang sakit kaya. Na-istorbo yung siesta ng utak ku.

Sumakit mga kamay ku kakabuhat sa bata. Yung libre ku (sana) pelikula eh nauwi sa pagya-yaya ku.

Pero all in all, nag-enjoy naman aku. Kac nakasakay aku ng carousel at tren-trenan. Pero, xmpre dahil nakasama ku rin yung pamangkin ku.


This entry was posted on Monday, September 01, 2008 . You can leave a response and follow any responses to this entry through the Subscribe to: Post Comments (Atom) .

1 comments

"Nung nasa laruang eroplano na kami, xmpre nakatayo aku katabi nun, kac hinahawakan ku yung likod ng bata at bka mauntog yung ulo niya sa manibela (kunwa-kunwarianng manibela). Nung umandar na, langhiya, nauntog yung ulo ku sa pakpak ng eroplano. Atras-abante pla yung andar ng eoplano. Akala ku, taas-baba lang. At talagang me tunog. Tawa ng tawa yung ale sa kalapit lang na ride. Sama ng tingin ku sa kanya. Ang sakit kaya. Na-istorbo yung siesta ng utak ku."

-- eto paLa eung kinukwento mo sakin kapatid nyahahaha aray ko tawa ako ng tawa